görmedin değil mi beni?
davranmaya hazır hallerimden bile uzak görmediniz mi?
kadehlere doymuş zeminleri içtiğimi görmezler mi?
nasıl da acıyor içimde kurbanı verilmemiş bu lanet
kıvılcımları bile parlamadan son veriyor gövdeme her gece
bir yenisi her gece
ve her gece en yenisinde umut arayarak devam ediyorum
gecelerim hiç görülmez mi?
nasıl da yalnızdır krallığı olmayan bir prens
içtenliğini yitirmiş adamlarda kalmış sessizliğim
her gece beynimde canlanan kesik minarelerde zamanımı yitirmeye
ağlamaktan şişmiş gözlerime okyanusların da gözyaşı olduğunu hatırlatmaya başlıyorum
bu acı anında verilmemiş sözlerinizin hepsini gururla,
karanlık şefkatimle,
yenilenememiş zaferlerimle anımsayarak
sabretmek kadar zorunu başararak.
bekleyenlerden misiniz
buyrun gelin
buyrun
hepinize selamlar
hiç birinizden almayarak
vermeyen şefkatiniz kadar yakınsınız bana
bu gece kadar soğuk ve anlamsızsınız rüyalarıma
rüyalarımı hiç görmediniz mi?
size rüyalar anlatılsın
bana masallar yalanlansın,
kıpkırmızı her kabusuma masmavi lekeler bulaşsın.
yollara vurulmuşsa ne olmuş ki kahpeler,
siz hiç mi kahpe olmadınız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder