Bir sorun var.
"Bir sorun var." diyorum inanmıyorlar.
Her şey normalmiş, iyiymiş, güzelmiş gibi davranmayı alışkanlık haline getirmiş insanlar var. Bazıları buna "vurdumduymazlık" diyor ama hayır, değil. Vurdumduymazlık böyle bir şey değil.
İşinden kovulursun, umursamazsın. İşte bu vurdumduymazlıktır.
Bir işi kötü yaptığında azarlanırsın, umursamazsın. İşte bu vurdumduymazlıktır.
Sevdiğin, bir şeyler paylaştığın bir insanı kaybedersin, artık yanında olmadığını anlarsın, umursamazsın. İşte bu vurdumduymazlıktır.
Her sabah uyandığında içinde haykıran, sana bir şeylerin yanlış gittiğini söylemeye çalışan, içini didik didik kemiren bir şey vardır. Sadece maddi değil, manevi anlamda da kötü gidiyordur bir çok şey. Bunların hepsini gözardı edip, bir çözüm getirmekten kaçarsan, işte dostlar o vurdumduymazlık olmaz. O basbayağı aptallık, boşvermişlik, kendinden vazgeçmişlik olur. Hayalgücünüzün yardımıyla daha ağır tanımlar da bulabilirsiniz tabii.
İnsanları görüyorum, zombi gibi geziyorlar. Birbirlerine söyleyecekleri gerçek şeyler azalmış ve neredeyse bitmiş. Herkes sadece zaman geçiriyor sanki. bütün hayatları koca bir "Bitse de gitsek"!