Bu sefer farklı bir şey söyleyeceğim.
Kendini sevmek lazım.
Budur.
Çünkü aslında bu bir anlamda kendini,
Sınırlarını ve yapabileceklerini kabul etmek demek.
Kabullenmişliğin verdiği tatlı, acımsı tat.
Rahatlık.
Tek başına gezdiğin her yerde,
Tek başına yediklerinde, içtiklerinde,
Tek başına, sadece kendini bilerek deneyimlediklerinde
Bambaşka bir tat bulabilmek.
Bunu hissediyorum.
Mutsuz olduğun ama yine de keyifli olduğun küçük anların zevki.
Ama tüm bunlara rağmen hâlâ tüm insanlığa ihtiyacım var.
O zaman...
Merhaba.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder